Con amore

Z czułością dotykam śmierci –

mojej jedynej prawdziwej narzeczonej.

Szepczę jej czułe słowa,

kokietuję pierścieniem z wierszem.

Mówię jej, że czas zakończyć ten stan,

że pora na ślub, a ona…

ogląda się na mnie ze zdziwieniem i mówi spokojnie:

„Za mało twoich starań,

za mało twojego cierpienia, mój drogi.

Za mało.”