Kiedy poeta umiera,

umierają z nim wszystkie jego wiersze

i anioły.

Cichnie wiatr i nawet stokrotki przestają kwitnąć.

Osierocone ślepe krety chowają się do swoich kopczyków

zamiast śpiewać kadisz jatom.

Kiedy umiera poeta,

zawsze rodzi się nowy.

Rodzą się też nowe wiersze,

zaczynają kwitnąć konwalie,

a anioły otrzymują nowe aureole
i nowych ludzi do stróżowania.

Poeci najczęściej umierają na wiosnę,

chociaż czasami zdarzy im się  popełnić ten błąd jesienią.