Pieśń dziewiąta z Pieśni ofiarnych Rabindrantha Tagore, w moim tłumaczeniu.

Głupcze, usiłujący dźwigać siebie samego na własnych ramionach!

Żebraku, żebrzący u swoich własnych drzwi!

Pozostaw wszystkie swoje zmartwienia temu, który jest w stanie je unieść, i nie oglądaj się za siebie, żałując tego, co zrobiłeś.

Twoje żądze gaszą ogień lampy, gdy tylko dotknie go oddech.

Przyjmować dar z nieczystych rąk, to świętokradztwo.

Akceptuj tylko to, co ofiarowywane Ci jest z prawdziwej miłości.