Pieśń siódma z tomiku Gitanjali. Pieśni ofiarne. Rabindranath Tagore, w moim tłumaczeniu.

Moja pieśń odarta jest z wszelkich ornamentów. Nie chełpi się ani strojem, ani klejnotami. Ozdoby mogłyby zaburzyć nasz związek.

Mogłyby stanąć pomiędzy Tobą a mną i zagłuszyć pobrzękiwaniami Twój szept.

Moja poetycka marność ginie, kiedy na mnie patrzysz. Mistrzu poezji, siedzę u Twoich stóp. Proszę o jedno – uczyń moje życie prostym, jak trzcinowy flet, który napełniasz muzyką.