Odpowiedź Hansa Christiana Corneliusa Mortensena

Drogi Leszku,                                                                                                                

otrzymałem Twój list z prośbą o pomoc w znalezieniu Twojego anioła stróża.

Chociaż nie ma mnie już pomiędzy żywymi (jak wiesz, zmarłem w 1921 roku Twojego czasu), zdecydowałem się, że Ci pomogę.

Zajrzałem tu i tam i… niestety, pomiędzy ptakami wymienionymi przez Ciebie: kosami, kowalikami, derkaczami czy myszołowami, nie znalazłem nikogo, kto przypominałby Twojego anioła stróża.

Również nie było go pomiędzy gęsiami białoczelnymi, górniczkami lub siewnicami. Dopiero, gdy przyjrzałem się szarym żurawiom, które przybyły na swoje zimowiska, na półwysep Iberyjski, dostrzegłem osobnika z białymi skrzydłami, który wyróżniał się nie tylko kolorem, ale także dziwnym zachowaniem: siedział na gałęzi, co chwila spoglądał na północ i udzielał rad ptakom, które najwyraźniej nie były zainteresowane jego pomocą.

Kiedy zapytałem go, kim jest, bardzo zakłopotany zaczął wyjaśniać, że jest żurawiem, a zagadnięty o swoje miejsce lęgowe, zaczerwienił się ze wstydu i przyznał się do swego anielskiego pochodzenia.

Bez sprzeciwu pozwolił założyć na swoje skrzydło niebieską obrączkę. Powiedział mi też, że planuje powrót do Polski na wiosnę 2015 roku.

Przesyłam Ci wyrazy współczucia (mój anioł opuścił mnie w chwili śmierci).

Z wyrazami szacunku,

Hans Christian Mortensen

Answer from Hans Christian Cornelius Mortensen

 Dear Les,

I received your letter in which you asked me for help in finding your guardian angel.

Although I was not among the living for a very long time – (as you know, I died in 1921 of your time),

I decided to help you.

I looked around and ...unfortunately, among the birds mentioned by you:
blackbirds, nutchaches, or buzzards, and  landrails.  I have not found anyone who resembles the Guardian angel.

It was the same among Wild Geese or Plovers. Upon looking at Gray Cranes which arrived on the wintering grounds at Iberian Peninsula, I noticed an individual with white wings who stood out not only in color, but strange behavior: sitting alone on a tree limb, looking north, and giving advice to the birds, which clearly were not interested in his help.

When I asked him who he is, he confusedly began to explain, that he is a variation of that solitary crane.
Asked about his breeding sites, he kindled with shame and admitted to his angelic origin.

Without any protest, he helped to tighten on his wing bird ring with angelic blue color.

He plans to return to Poland together with other gray cranes in the spring of 2015.

I am sending you the expression of my solidarity (my angel left me at the moment of my death).

Sincerely yours,

Hans Christian Cornelius Mortensen